عایق کاری رطوبتی در ساختمان
تاریخچه عایق های رطوبتی: به طور کلی در کشور ما ایران مهندسین و فعالین صنعت ساختمان از قدیم الایام از روش های مختلفی جهت آب بندی این دست از فضاها در ساختمان استفاده مینمودند. این روش ها در ابتدا استفاده از ملات کاه گل در ساختمان ها بوده است. و امروزه با ورود قیر به بازار مصالح ساختمانی، اجرای قیرگونی از متداول ترین روش های آب بندی در صنعت ساختمان به شمار میرود. شایان ذکر است در حدود ۴ دهه اخیر شرکت هایی از جمله شرکت گوهرابنیه پایتخت اقدام به تولید عایق های پیش ساخته قیری موسوم به ایزوگام نیز به منظور استفاده در عایق کاری ساختمان به ویژه عایق کاری پشت بام و ایزولاسیون سرویس های بهداشتی نموده اند.
انواع عایق های رطوبتی را میتوان بر اساس چندین فاکتور به شرح ذیل تقسیم بندی نمود: 1: تقسیم بندی عایق های رطوبتی بر اساس نوع مواد تشکیل دهنده 2: تقسیم بندی عایق های رطوبتی بر اساس روش اجرا 3: تقسیم بندی عایق های رطوبتی بر اساس ساختار عایق در هنگام اجرا
عایق کاری رطوبتی در ساختمان
انواع عایق رطوبتی بر اساس روش اجرا: عایق های رطوبتی بر اساس روش اجرا معمولا به دو گروه گرم اجرا و سرد اجرا تقسیم میشوند.
عایق رطوبتی گرم اجرا: عایق رطوبتی گرم اجرا مانند ایزوگام و قیرگونی در هنگام اجرا جهت چسبیده شده به زیرآیند نیاز به گرم نمودن و شعله دارند.
عایق رطوبتی سرد اجرا: عایق رطوبتی MCI و عایق رطوبتی RCI در گروه عایق های رطوبتی سرد اجرا میباشند. چرا که صرفا با مخلوط نمودن جزء پودری و جزء مایع میتوان نسبت به اجرای این دست از عایق های رطوبتی با استفاده از قلم مو و یا غلطک رنگرزی اقدام نمود.
شرکت گوهرابنیه پایتخت آماده خدمت رسانی و ارائه خدمات خود به شما و هموطنان گرامی میباشد،شماره تماس کارشناس فنی:09121754110
انواع عایق رطوبتی بر اساس نوع مواد تشکیل دهنده: انواع عایق رطوبتی بر اساس نوع مواد تشکیل دهنده میتواند شامل زیرگروه های زیر باشد، عایق های رطوبتی بر پایه قیر: این گروه همان طور که از نام آنها پیداست عایق های رطوبتی هستند که مانند ایزوگام و قیرگونی جزء چسباننده اجزای این عایق رطوبتی را قیر تشکیل میدهد.
عایق های رطوبتی بر پایه پلیمری (عایق های پلیمری):جزء چسباننده این عایق های رطوبتی را انواع پلیمر و یا کوپلیمرهای پایه آب و یا پایه حلالی تشکیل می دهند. عایق های رطوبتی بر پایه پلی یورتان ها از گروه عایق های رطوبتی پایه حلالی میباشند. که به دلیل قیمت تمام شده ی بالای آن ها، معمولا استفاده از این عایق های رطوبتی در فضای ساختمان مقرون به صرفه نیست. همچنین عایق های رطوبتی بر پایه رزین های اکریلیک و استایرن اکریلیک از دسته عایق های رطوبتی بر پایه آب میباشند. معمولا عایق های رطوبتی پایه آب خود به دو گروه عایق های رطوبتی تک جزیی و عایق های رطوبتی دو جزیی تقسیم میشوند.عایق های رطوبتی دوجزیی معمولا دارای یک جز پایه سیمانی میباشند که عایق رطوبتی MCI و عایق رطوبتی الیافدار RCI در این دسته قرار میگیرند.عایق های رطوبتی تک جزیی پایه آب به دلیل نداشتن جزء پایه سیمانی دارای چسبندگی کمتری نسبت به عایق های دو جزیی میباشند.