کارایی مواد افزودنی کاهنده خوردگی برای بتن

امروزه کاربرد بتن با نرمی بالا تر که بتواند تغییر شکل های زیاد را بدون شکست تحمل نماید، مورد توجه قرار گرفته است. تحقیقات در خصوص تأمین نرمی لازم در بتن با الیاف های مختلف و حتی حذف آرماتور در حال انجام می باشد. هدف از کاربرد الیاف در بتن افزایش مقاومت کششی، کنترل گسترش ترک ها و افزایش طاقت بتن می باشد تا قطعه بتنی بتواند در مقابل بارهای وارده در یک مقطع ترک خورده تغییر شکل های زیادی را پس از نقطه حداکثر تنش تحمل نماید. بتن با الیاف مختلف در سال های اخیر در سازه های عمده ای چون رو سازی راه ها و فرودگاه ها، پی های عظیم با تغییر شکل های زیاد و به ویژه در پوشش بتنی تونل ها به کار رفته است.

مواد افزودنی ضد خوردگی بتن, ملات ضد خوردگی

حمله سولفاتی و خوردگی در بتن :

به طور کلی مکانیسم حمله سولفاتها به داخل بتن به شکل ذیل می باشد:

در اثر واكنش شيميایی بين سولفات ها و خمير سيمان کریستال های سوزنی اترينگات تشكيل مي شود که حجمی معادل 200% دارند و باعث بروز ترک خوردگی می گردند. در حقیقت وجود همزمان سه عامل ذیل در بتن باعث بروز حمله سولفاتی می گردد :

• نفوذپذيري (آب) :

هر چه نفوذپذيري بتن بيشتر باشد يا تخلخل بيشتري بين اجزاء سازنده بتن وجود داشته باشد يون های مخرب بیشتری را در خود جاي مي دهد و وظیفه انتقال دادن یون سولفات را به داخل بتن بر عهده دارد.

• یون سولفات :

 به صورت نمک های سولفاتی در محیط اطراف بتن وجود دارند که از قدرت انحلال بسیار زیادی در آب برخوردار بوده و با شدت زیادی در بتـن های نفوذ پذیر انتشار می یابند.

• وجود عوامل واکنش پذیر در سیمان :

وجود عامل C3S در سیمان های پرتلند موجب افزایش میل واکنش پذیری خمیر سیمان با یون های سولفات می شود. در اثر واکنش یون سولفات با هیدروکسید کلسیم (آهک آزاد) داخل خمیر سیمان و تری کلسیم آلومینات موجود در خمیر سیمان، بلورهای اترینگایت با حجمی مبالغ بر 200 برابر کریستال های قبلی در بتن رشد کرده و موجبات ترک خوردگی در بتن سخت شده را فراهم می کنند. جهت اطلاع از فروش محصول با شماره 09121754110 تماس حاصل نمایید.