نحوه پوشش دهی سطح فلزات با ممانعت کننده ها

ممانعت کننده ها افزودنی هستند که با ایجاد تغییر و تحول بر روی سطح فلزات، محیط و یا هر دو، خوردگی را تحت کنترل در آورده، شیوه عمل آنها ایجاد اختلال در واکنش‌های آندی، کاتدی و یا هر دو آنها است که باعث کاهش سرعت خوردگی می‌گردد. ممانعت کننده‌ها را می‌توان بر حسب مکانیزم و ترکیب طبقه‌بندی نمود. با توجه به ترکیب ممانعت کننده‌ها به دو دسته اصلی معدن (Inorganic) و آلی(Organic) تقسیم می‌گردند. خوردگی سبب به وجود آمدن زیان‌های فراوانی در كارایی سیستم‌های مختلف می‌گردد. علاوه بر خسارت‌های جانی از نظر اقتصادی نیز خسارت‌های فراوانی ایجاد می‌نماید. به طور کلی برای بررسی یک آلیاژ از نظر مقاومت در برابر خوردگی باید پارامترهای گوناگونی را مورد بررسی قرار داد، اما شاید متداول‌ترین راه برای بررسی مسائل خوردگی ‌و همچنین مقایسه فلزات مختلف با یکدیگر، بیان نمودن سرعت و یا نرخ انجام واكنش خوردگی باشد. برای انجام این كار راهها و مقیاس‌های متفاوتی وجود دارد. جهت اطلاع از فروش محصول با شماره 09121754110 تماس حاصل نمایید.

پوشش دهی با ممانعت کننده, عایق ممانعت کننده خوردگی سطح فلزات

روش‌های کنترل خوردگی

از اصلی ترین روش های كنترل خوردگی می‌توان به موارد زیر اشاره داشت :

• انتخاب صحیح آلیاژ
• بكارگیری پوشش های مقاوم
• بكارگیری بازدارنده های خوردگی (Inhibitor)
• حفاظت كاتدی و آندی (Cathodic & Anodic protection)

لازم به ذکر است که ممانعت کننده از نظر فلز، محیط خورنده، درجه حرارت و غلظت معمولاً منحصربه‌فرد هستند. غلظت و نوع ممانعت کننده‌ای که در  محیط خورنده بایستی استفاده شوند با آزمایش و تجربه تعیین می‌گردند و این‌گونه اطلاعات را معمولاً از تولیدکنندگان آن مواد می‌توان دریافت نمود. در صورتی که غلظت ممانعت کننده کمتر از اندازه کافی باشد، ممکن است خوردگی تسریع شود، مخصوصاً خوردگی های موضعی مثل حفره‌دار شدن. لذا در صورتی که غلظت ممانعت کننده‌ها کمتر از اندازه کافی باشد، خسارت بیشتر از موقعی خواهد بود که ممانعت کننده اصلا بکار برده نشود. برای پرهیز از این خطر بایستی غلظت ممانعت کننده همواره بیش از مقدار مورد نیاز باشد و غلظت آن به‌طور متناوب تعیین گردد. موقعی که دو یا چند ممانعت کننده به یک سیستم خورنده اضافه گردند، تأثیر آنها گاهی اوقات بیشتر از تأثیر هرکدام به تنهایی است.