انواع قیر محلول و کاربردهای آنها در پوشش حفاظتی سطوح

قیرهای محلول از حل کردن قیرهای خالص در حلال های نفتی به دست می آید. نوع و کیفیت قیرهای محلول به کیفیت قیرهای خالص اصلی، نوع و مقدار حلال بستگی دارد. هر اندازه مقدار حلال های نفتی در قیر محلول زیادتر باشد، روانی یا ویسکوزیته آن بیشتر است. معمولاً درصد حلال مصرفی در قیرهای محلول از 20 تا 50 درصد تغییر می کند. قیرهای محلول در راهسازی برای اندودهای سطحی، نفوذی، آسفالت سطحی، آسفالت سرد کارخانه ای و یا آسفالت مخلوط در محل و غیره مصرف می شود. قیرهای محلول بر حسب سرعت گیرش و نوع حلال به سه گروه اصلی زیر طبقه بندی می شوند:

• قیرهای محلول زودگیر :

اگر از بنزین و حلال های سبک برای حل کردن قیر خالص استفاده شود، قیر محلول را زودگیر می نامند، زیرا حلال موجود در قیر در مدت کمی بعد از مصرف قیر محلول، زود تبخیر شده و قیر اصلی برجای می ماند. جهت اطلاع از فروش محصول با شماره 09121754110 تماس حاصل نمایید.

انواع قیر محلول, بهترین عایق های قیری

• قیرهای محلول کندگیر :

قیرهای کندگیر از حل کردن قیر خالص در نفت سفید و حلال نفتی نیمه سنگین  تهیه می شود که سرعت تبخیر حلال از بنزین کندتر و طولانی تر است.

• قیرهای محلول دیرگیر :

قیرهای محلول دیرگیر از حل کردن قیر خالص در حلال های نفتی سنگین مانند گازوئیل یا نفت سیاه، بدست می آید. این قیرها را می توان مانند قیرهای خالص، مستقیماً از تقطیر نفت خام بدست آورد.

گرچه امروز قیرهای تولیدی از کیفیت بسیار بالایی برخوردارند، اما زمینه های استفاده از آن ها در اصل همانند زمان های گذشته شامل آب بندی ، چسبندگی و تهیه پوشش های محافظ است. امروزه بیشتر از ۲۵۰ کاربرد مختلف برای قیر در کشاورزی ، ساختمان ، صنایع ، راهسازی و بسیاری دیگر در نظر گرفته شده است. عمده قیر تولید شده در ایران و جهان که به عنوان قیر طبیعی شناخته می شود در بخش راه سازی استفاده می گردد. در راهسازی از قیر به عنوان عامل چسبندگی آسفالت استفاده می گردد و استفاده از قیر در صنعت ساختمان سازی به عنوان عایق بام دارای رتبه دوم است.