روش مستقیم اجرای روکش آسفالتی جهت روسازی آسفالت جاده

روش مستقیم اجرای روکش آسفالتی جهت روسازی آسفالت جاده

روکش ‌کردن به‌ طورکلی برای دو منظور مختلف انجام می‌شود :

۱) رفع ناهمواری‌ های سطح روسازی که به‌علت ترک ‌خوردن، تغییر شکل‌ دادن، خرد شدن و غیره به‌وجود می‌آید.
۲) افزایش قدرت باربری روسازی.

معمولاً مسئله‌ای که در طرح روکش‌ها مطرح است تعیین مشخصات فنی مصالح روکش و تعیین ضخامت آن است. در مواردی که روکش فقط به‌منظور رفع ناهمواری‌های سطح یک روسازی انجام می‌شود ضخامت روکش کم است و حتی ممکن است به نازکی ۱٫۵ تا ۲ سانتی‌متر نیز برسد. از طرف دیگر در مواردی که هدف از انجام روکش آسفالت افزایش قدرت باربری روسازی است، ضخامت روکش باید با درنظرگرفتن عوامل مؤثر از قبیل شرایط سیستم روسازی موجود، میزان آمد و شد وسایل نقلیه، شرایط جوی منطقه و مقاومت خاک بستر به‌طور صحیح و اصولی طرح شود. روش‌ های مختلفی برای طرح روکش وجود دارد که این روش‌ها را می‌توان به دو گروه کلی تقسیم کرد. در مورد گروه اول ابتدا ضخامت روسازی لازم بدون درنظرگرفتن سیستم موجود تعیین شده و سپس با مقایسۀ سیستم موجود با سیستم مورد لزوم ضخامت روکش به‌دست می‌آید. این روش، روش غیرمستقیم نامیده می‌شود. در مورد گروه دوم (روش مستقیم) ضخامت روکش براساس آمد و شد وسایل نقلیۀ موجود و افزایش احتمالی آن در آینده و قدرت باربری روسازی موجود تعیین می‌شود.